اما هیچکدام به تلخی تظاهر به دوست داشتن

                 *...کثیف نیست...!*

زبان لعنتی ات سم ترشح میکند.....

تو برایم لقمه نگیر...

چه صادقانه پذیرفتی و چه فریبنده آغوشم

برایت باز شد...

چه ابلهانه!با تو خوش بودم...

چه کودکانه!همه چیزم شدی،چه زود...

بخاطر یک کلمه مرا ترک کردی...

چه ناجوان مردانه...

نیازمندت شدم چه حقیرانه وازه غریب

خداحافظی به میان آمد...

چه بی رحمانه!من سوختم،چه عاشقانه...

ولی هنوزهم دوستت دارم....غریبه....!!

آدمها چه راحت مسولیتشان را گردن دیگران

می اندازند...!!